Гукан, як і многія іншыя персанажы рамана Івана Шамякіна “Сэрца на далоні”, не з’яўляецца галоўным, але, безумоўна, адыгрывае важную ролю ў стварэнні шырокай панарамы жыцця пасляваеннай Беларусі. Вобраз Гукана – гэта цікавы зрэз прафесійнай журналісцкай дзейнасці ў тагачасных умовах, адлюстраванне маральных дылем і ідэалагічных выклікаў, з якімі сутыкаліся прадстаўнікі гэтай прафесіі. Праз назіранні за Гуканам чытач атрымлівае магчымасць зірнуць на грамадства праз прызму СМІ, убачыць, як сродкі масавай інфармацыі могуць уплываць на фармаванне грамадскай думкі, і зразумець, наколькі складана было заставацца верным сваім перакананням ва ўмовах жорсткай ідэалагічнай цэнзуры. У гэтым артыкуле мы падрабязна разгледзім вобраз Гукана у рамане “Сэрца на далоні”, прааналізуем яго маральныя пазіцыі, адносіны з іншымі героямі, а таксама яго ўклад у раскрыццё асноўнай ідэі твора.
Гукан – журналіст, які працуе ў мясцовай газеце. Ён часта сустракаецца з галоўнымі героямі рамана, у тым ліку з Кірылам Шыковічам, Захарам Баравіком і іншымі. Яго задача – асвятляць падзеі ў горадзе і вобласці, пісаць пра дасягненні працоўных калектываў і праблемы, якія існуюць у грамадстве.
Гукан – інтэлігентны і сумленны чалавек, які імкнецца рабіць сваю працу добрасумленна.
Адносіны Гукана з іншымі героямі рамана дапамагаюць раскрыць яго характар і паказаць яго ролю ў творы.
Прафесійная дзейнасць Гукана з’яўляецца важным элементам у адлюстраванні эпохі.
Гукан, як сумленны і прынцыповы чалавек, пастаянна сутыкаецца з маральнымі дылемамі.
Вобраз Гукана адыгрывае важную ролю ў раскрыцці асноўнай ідэі рамана “Сэрца на далоні”.
Гукан у рамане Івана Шамякіна “Сэрца на далоні” – гэта важны вобраз, які адлюстроўвае асаблівасці працы журналіста ў савецкі час. Ён паказвае маральныя дылемы, з якімі сутыкаўся прадстаўнік гэтай прафесіі, і яго спробы захаваць свае маральныя прынцыпы ва ўмовах жорсткай цэнзуры. Праз вобраз Гукана Шамякін крытыкуе таталітарны рэжым і паказвае важнасць свабоды слова. Вобраз Гукана дапамагае глыбей зразумець аўтарскі задум і ўбачыць рэаліі жыцця беларускай інтэлігенцыі таго перыяду.